Temperamentvol

De tweejarige Michelle is een heel druk, intensief en temperamentvol kind. Overdag al zeer vermoeiend voor haar moeder en ‘s nachts is ze ook erg onrustig. Ze is vaak verkouden en heeft last van huiduitslag. Michelles moeder weet dat haar kind sterk reageert op suiker, kleurstoffen en smaakversterkers, dus daar let ze al op. En als we testen, is dat ook het eerste wat eruit komt. Ik raad haar aan over te stappen van “zoete” melkprodukten en allerlei pakjes drinken op met biogardeculturen aangezuurde (drink-)yoghurt, eventueel gezoet met diksap. Dit komt de darmen en dus het afweersysteem ten goede. Hierdoor zie je vaak binnen enkele weken verbetering in slijmvliesproblemen, huidklachten en overgevoeligheidsreacties.

Veel onrustige, gevoelige kinderen hebben trouwens last van dit soort lichamelijke problemen. “Gevoelig in de energie – gevoelig op de organen”, zeg ik altijd. Hiermee bedoel ik dat kinderen die sterk reageren op allerlei indrukken van buitenaf, dikwijls ook sterk reageren op allerlei voedingsmiddelen. Letten op de voeding is dus “één”. Maar aandacht besteden aan de emotionele kant is dan “twee”. Maar hoe doe je dat? Voor de moeder van Michelle is het nog moeilijk om deze informatie praktisch te vertalen. Ik geef haar een aantal tips, waar ze vast wel mee uit de voeten kan. Zo kun je ‘s avonds voor het slapen gaan heel veel doen met je kind om het rustiger, dus meer ontspannen te laten slapen.

Om te beginnen kun je samen de dag doornemen. Hoe jonger je kind is, hoe meer je zelf zal benoemen. Volg hierbij niet alleen je geheugen, maar vooral ook je hart. En alles wat ter sprake komt, waarvan je weet of merkt dat je kind het niet leuk vond kun je “afstrijken”. Met je handen over het lijfje van top tot teen terwijl je bijvoorbeeld zegt “Ik strijk alles van je af wat je niet leuk vond.” En dan nog een keer: “Ik strijk alles van je af waar je boos over was.” En: “Ik strijk alles van je af waar je om moest huilen”. Net zolang totdat “alles” afgestreken is. Als je kind wat ouder is (vanaf ongeveer vier of vijf jaar) kun je nadat het van alles heeft verteld over wat er die dag gebeurd is, nog vragen: “Zijn er nog dingen gebeurd die je niet leuk vond?” en je kind zal ze je vertellen. Natuurlijk is niet ieder kind hetzelfde, maar als je dit consequent doet vanaf zeer jonge leeftijd, zal je kind zich makkelijker leren uiten.

Michelles moeder is hiermee aan de gang gegaan en al vrij snel kwam Michelle beter in haar vel te zitten. Zo kon Michelles moeder haar kind leren over haar gevoelens te praten. En leren om te gaan met haar emoties, omdat er ruimte is om die te mogen uiten én doordat moeder en kind samen manieren zoeken om er iets mee te doen. En deze manier is er één van.

Deze column is eerder verschenen in het blad Educare, een periodieke uitgave van de Stichting Universele Opvoeding.